Nareszcie! Mam dla Ciebie dawkę wiedzy i inspiracji na lekcje wf-u.
.
W czasie mojej przerwy od blogowania (wymuszonej przerwy!) napisał do mnie Tomek. Chodziło o to, by pomóc mu w części końcowej lekcji wychowania fizycznego. W tej części (trzecia część lekcji) zwykle jest zabawa uspokajająca, jakieś ćwiczenie korekcyjne, oddechowe, relaks, rozciąganie lub rozluźnienie organizmu.
.
Czym prędzej odpowiedziałam Tomkowi i wysłałam mu kilka zabaw i ćwiczeń. Obiecałam jednak, że rozwinę ten temat na blogu. Dzisiaj więc dostaniesz ode mnie spis aż 20 zabaw uspokajających, które śmiało możesz wykorzystać na zakończenie lekcji.
Kolejny wpis natomiast, będzie dotyczył ćwiczeń rozluźniających, korekcyjnych, oddechowych, rozciągających i rozluźniających.
Myślę, że taki spis i podział będzie Ci dobrze służył.
A teraz słowo do Tomka 🙂 Cieszę się, że właśnie do mnie napisałeś. Mam nadzieję, że rozwinięcie przeze mnie tego tematu będzie Ciebie wspierało. Pozdrawiam Ciebie bardzo serdecznie 🙂
Oto co napisał do mnie Tomek:
„Cześć Pestka. Całkiem niedawno trafiłem na twoją stronę www i muszę Ci powiedzieć, że jest naprawdę fajna, ciekawa, dużo przydatnych informacji. Od razu pomyślałem, że napisze do ciebie z pewną sprawą, z która to zawsze miałem problem na zajęciach. Już pisze o co chodzi;) a chodzi o część końcową lekcji wychowania fizycznego bądź jakichkolwiek zajęć sportowych! Jakie zabawy/ćwiczenia uspokajające przeprowadzić na koniec lekcji? Chodzenie na palcach z rękoma w górze i głębokie wdechy lub zabawa „minutka” są już mało ciekawe. Będę naprawdę bardzo wdzięczny za pomoc.”
.
Tak jak napisałam wyżej, Tomkowi odpowiedziałam i napisałam mu kilka zabaw i ćwiczeń, które mi wpadły do głowy w tamtej chwili.
Tak więc…do sedna!
.
20 zabaw na koniec lekcji wf-u
1 „Dyrygent”
Uczniowie siadają w kole. Jedna z osób wstaje i odkręca się. W tym czasie nauczyciel wyznacza dyrygenta, który wykonuje różne ruchy, np. klepanie o podłogę, klaskanie..itd. Pozostali muszą naśladować dyrygenta, tak by osoba wskazująca nie zorientowała się, kto nim jest. Jego zadaniem jest znalezienie dyrygenta.
.
2. „Pacynka”
Zabawa w parach. Jedna z osób kładzie się na podłodze (przodem lub tyłem). Druga zaś udaje, że zawiązuje np. na nodze lub ręce nitkę i przenosi tę rękę lub nogę w górę, w bok…itd.
Drugi wariant zabawy „manekin” – Jedna z osób stoi i wykonuje mechaniczne ruchy (zamienia się w manekina). Druga próbuje „manekina” poprzestawiać – ręce, nogi, twarz.
.
3. „Literki”
Uczestnicy zabawy maszerują/truchtają po sali. Na sygnał nauczyciela tworzą ze swoich ciał litery alfabetu, które poda prowadzący.
Drugi wariant zabawy „wyrazy” – Zamiast liter uczniowie mogą ułożyć ze swoich ciał proste wyrazy związane ze sportem, np. wf, piłka, gol, siatka, bieg, sport…itd
.
4. „Masaż”
Uczestnicy zabawy tworzą koło, jedna osoba stoi za drugą w bliskiej odległości. Osoba stojąca za plecami kolegi/koleżanki wykonuje masaż pleców i karku. Można wykonać masaż również w siadzie skrzyżnym i w parach.
.
5. „Iskierka”
Uczestnicy zabawy podzieleni są na dwie drużyny. Trzymają się za ręce i stoją w szeregach. Prowadzący stoi (lub siedzi) pomiędzy szeregami. Pierwsze osoby z szeregu mają za zadanie „puścić iskierkę”, czyli uścisnąć dłoń kolegi/koleżanki obok w odpowiednim momencie.
Przykładem znaku może być moneta, np. na orła pierwsze osoby „puszczają iskierkę”, na reszkę nic nie robią. Jeśli pierwsza osoba pomyli się i uściśnie dłoń w nieodpowiednim momencie, wówczas punkt jest przyznany drużynie przeciwnej. Która grupa zdobędzie punkt zmienia kolejność w szeregu o jeden do przodu. Pierwsza osoba idzie na koniec. Ostatnia osoba, gdy poczuje iskierkę podnosi rękę w górę. Wygrywa drużyna, która zdobędzie więcej punktów w określonym czasie.
.
6. „Łąka”
Dzieci zamieniają się w osy i latają. (Biegają dookoła sali, ręce w „skrzydełka”)
Dzieci zamieniają się w rozkwitający kwiat – z pozycji skulnej, podnoszą się, przechodzą na palce stóp, szeroko otwierają ramiona.
Skaczące zajączki – Dzieci skaczą po sali naśladując zająca.
.
7. „Jaki to sport?”
Jeden z uczniów naśladuje ruchami dyscyplinę sportową, reszta grupy zgaduje jaką (zasada jak w kalamburach). Ten kto zgadnie, zamienia pokazującego.
.
8. „Bum”
Ustawienie w kole lub w szeregu. Grupa kolejno odlicza od wyznaczonej osoby. Zamiast liczby podzielnej przez 3 wypowiada słowo „bum” (1, 2, bum, 4, 5, bum…itd). Za pomyłkę jest wykluczenie z zabawy. W tym czasie osoba wykluczona ma za zadanie wykonać leżenie przodem, ręce w skrzydełka, unoszenie tułowia (grzbiety).
.
9. „Kwiat”
Uczestnicy zabawy wyobrażają sobie, że są rozwijającymi się kwiatami. Wykonują pozycję skulną w przysiadzie, następnie podnoszą się i „rosną”. Następnie kwiatek więdnie i uczniowie wykonują skłon. Dodatkowym elementem, który pobudzi wyobraźnię jest odpowiednia muzyka.
Drugi wariant zabawy „tańczące kwiaty” – muzyka w wolniejszym rytmie. Uczestnicy zabawy poruszają się w rytm słyszanej – wolnej – melodii i wykonują ruchy, które w tym czasie czują. Rozwijanie kreatywności i odwagi. Rozluźnienie.
.
10. „Zgadnij kto rzucił?”
Uczestnicy zabawy siadają. Jedna osoba wstaje i ustawia się tyłem do grupy w odległości około 3 m. Jedna z osób z grupy lekko rzuca piłkę w stojącą osobę, ta zaś ma za zadanie odgadnąć, kto w nią rzucił (nie można celować w głową).
.
11. „Plecak na plecy”
Zespół, który przegrał grę szkolną bierze współćwiczącego na barana i idzie z nim dookoła sali.
.
12. „Chiński dziadek”
5 – osobowe zespoły. Jedna osoba wykonuje leżenie tyłem, ramiona w bok, nogi w lekkim rozkroku. Na sygnał każda z kolejnych osób z grupy chwyta za jedną z kończyn (PR, LR, PN, LN). Na sygnał uniesienie osoby leżącej za kończyny. Każdy delikatnymi ruchami przeciąga ją w swoją stronę.
.
13. „Las”
Dzieci rozbiegają się przez krzaki, gałęzie, które przeszkadzają w swobodnym poruszaniu się (rozbiegają się po sali). Następnie naśladują ruszające się drzewa, spadające liście, czy zbieranie grzybów.
.
14. „Mróz”
Ćwiczący ustawieni na linii końcowej boiska. Na sygnał poruszają się krokiem odstawno – dostawnym w stronę siatki (ściany). Osoba po drugiej stronie odlicza 1,2,3 MRÓZ – i odwraca się. Uczestnicy przyjmują postawę siatkarską wysoką lub inne pozycje.
Za nieprawidłowe ustawienie powrót na linię końcową. Wygrywa osoba, która jako pierwsza dobiegnie do odliczającego „mroza”.
.
15. „Pociąg”
Dzieci stojące w rzędzie tworzą pociąg i maszerują po sali. Wykonują ruchy rąk (kręcące się koła, machanie przechodnim), ruchy głowy (oglądanie krajobrazów raz przez jedno okno, raz przez drugie).
.
16. „Dzień dobry”
Grupa jest w ciszy. Jedna osoba odchodzi od niedaleko od grupy i staje do niej tyłem. W tym czasie jeden z uczestników grupy wypowiada głośno pozdrowienie „dzień dobry”. Zadaniem stojącego tyłem jest rozpoznać, kto to słowa wypowiedział.
.
17. „Zimowy sen”
Dzieci udają zwierzęta, które zasypiają w sen zimowy. Najpierw chodzą po sali naśladując zwierzę, na sygnał prowadzącego zapadają w sen zimowy.
.
18. „Żonglerka w parach”
Ćwiczący podbijają piłkę stopą, kolanem, klatką piersiową i głową w parach.
.
19. „Kto zmienił miejsce”
Jedna osoba odwraca się tyłem do grupy. Jej zadaniem jest odgadnąć kto zmienił miejsce. Ustawienie w kole, w szeregu lub w rozsypce.
.
20. „Papier – kamień – nożyce”
Ćwiczący w parach tyłem do siebie, skręty tułowia – zabawa uspokajająca „papier-kamień-nożyce”.
.
.
Podobają Ci się zabawy? Koniecznie napisz, która najbardziej!
A może znasz jeszcze jakąś fajną zabawę, którą można zrobić na koniec lekcji wf-u? Podziel się w komentarzu.
CZĘŚĆ II -> 40 ćwiczeń na koniec lekcji wf-u
.
Twoja Szczęśliwa Pestka 🙂
ps. niezła ze mnie artystka, co? 😉 he he he
ps2. Jesteś już na fanpage’u? Jeśli nie, to czym prędzej dołącz! 🙂
.
.
swietne te zabawy, szkoda, że mój nauczyciel od wf-u z podstawówki nie czytał Twojego bloga…
Swietny post !! szkoda ze nie chodzmy juz do szkoly 😉 🙂
W takim razie też tego żałuję 😉
Swietny post !! Nam pozostaje juz tylko silownia 😉 🙂
Dziękuję 🙂
relaks, uspokojenie mięśni po wysiłku jest ważny, szkoda, że często się o tym zapomina
ojj tak…zbyt często się o tym zapomina 🙁
Naprawdę bardzo fajne ćwiczenia! Takie właśnie zachęcają do ćwiczeń, do ruchu i świetnej zabawy. Żeby wszyscy wuefiści z nich korzystali byłoby cudownie i z pewnością obowiązek przerodzilby się w przyjemność 🙂
Wierzę, że każdy wuefista jest człowiekiem z pasją…a praca dla niego to sama przyjemność 😉
Świetne pomysły! 🙂
Dziękuję śliiiicznie 😉
O coś dla mojego męża 🙂
O proszę! Czyżby wuefista? 😉
Jak ja się cieszę, że są jeszcze nauczyciele, ktorym zależy żeby ich lekcje były atrakcyjne dla uczniow. Ja niestety takich zabaw nie miałam na wfie, czasami tylko na korekcyjnej 🙂
…rzadko kiedy starsza czasu na takie zabawy po prostu ;] tak myślę… 😛 zwykle nauczyciele wolą żeby dłużej dzieciaki mogły zagrać ;] ale..od czasu do czasu trzeba wręcz odmienić trochę lekcje i ją fajnie zakończyć 🙂
Zabawa numer 1 podoba mi się najbardziej! 😀
Słyszałam, że mówią na tę zabawę także „mafia” 🙂
Gdyby było więcej takich nauczycieli wfu to nie byłoby tylu zwolnień! Kurczę, naprawdę świetna robota!
Dziękuję 🙂 Mam nadzieję, że ktoś z nich skorzysta 😉
Marzy mi się taki nauczyciel wf 😉 Genialne pomysły!
Cieszę się, że podobają Ci się te propozycje 🙂