Podania w piłce ręcznej

Podania, podobnie jak chwyty, to podstawowy element techniki gry w piłkę ręczną. Co to znaczy, że podanie jest dobre?

 

To znaczy, że jest szybkie (czyli ruch ręki jest najszybszy, jak również lot piłki jest dostosowany do danej sytuacji), dokładne (czyli współćwiczący/partner nie ma żadnego problemu, by chwycić taką piłkę) i podąża za obraną taktyką.

Podanie będzie najlepsze wtedy, gdy będzie skierowane do partnera/współćwiczącego, który jest ustawiony w taki sposób, by w jak największym stopniu zagrozić drużynie przeciwnej.

 

Jest wiele rodzajów podań, mianowicie:
– w biegu,
– w miejscu,
– w wyskoku,
– z przeskokiem (doskokiem)

 

Biorąc pod uwagę technikę:
– jednorącz
– oburącz

 

Podania jednorącz dzielimy na:
– dolne,
– z biodra,
– półgórne,
– górne.

 

Podania oburącz dzielimy na:
– sytuacyjne,
– dolne,
– półgórne,
– górne.

 

Dokładny opis podań:

 

1. Podania jednorącz dolne:
– Po wykonaniu chwytu, piłka jest przenoszona w tył, ręce są luźno opuszczone. Piłka podtrzymywana jest palcami od dołu. Ruch piłki następuje wahadłowo w przód. Piłka jest wypuszczona (następuje podanie) chwilę po minięciu tułowia.

 

2. Podania jednorącz z biodra:
– Ramię opuszczone jest wzdłuż tułowia. Przedramię jest zgięte niemal pod kątem prostym oraz odwiedzione na bok. Poprzez palce i nadgarstki odbywa się ruch. Na wysokości biodra prowadzona jest ręka, bądź trochę wyżej, ale równolegle do podłogi. Kończyny dolne i górne pracują różnoimiennie.

 

3. Podania jednorącz półgórne:

Jest to najpowszechniej wykorzystywane podanie. Po wykonaniu chwytu oburącz, piłka zostaje przez ćwiczącego odwiedziona na wysokości głowy, aż za prawy/lewy bark. Jednocześnie tułów się skręca.

W momencie zamachu dłoń mocno przystawiona jest do piłki – przylega. Pod kątem prostym lub nieco rozwartym ramię ułożone jest w stosunku do przedramienia. Dłoń i przedramię tworzą jedną linię. Łokieć poprzedza lekko dłoń.

 

W chwili wykonywania podania, następuje ponowny skręt tułowia, pociąga on za sobą bark oraz rękę. Potem wskutek wyprostowanej ręki w łokciu wychodzi z piłką do przodu. Ostatnim punktem jest praca stawu nadgarstkowego oraz ostateczne dopchnięcie piłki palcami.

W chwili wyrzutu, ręka w stosunku do podłoża, znajduje się pod kątem około 45 stopni.

 

Podanie jednorącz półgórne w biegu- Piłka spoczywa całkowicie na dłoni zawodnika, wcześniej ćwiczący odwodzi piłkę, która znajduje się na jednej ręce  na wysokości głowy, ale za prawy lub lewy bark. Poprzez wyprost w łokciu, ręka wraz z piłką wychodzi do przodu. Oczywiście w momencie podania staw łokciowy jako pierwszy przechodzi linię barków.

Należy pamiętać, że ćwiczący może wykonać maksymalnie trzy kroki wykonując podanie w biegu.

 

Podanie jednorącz półgórne po wykonaniu przeskoku – Rozpoczęcie następuje poprzez postawienie kroku lewą nogę do przodu oraz należy się z niej trochę odbić. Następnie zawodnik wykonuje przeskok na nogę prawą.

Ta faza połączona jest ze skrętem tułowia właśnie w prawą stronę. Sam przeskok wykonywany jest poprzez przeniesienie prawej nogi nad podłogą w przód. Prawą nogę trzeba postawić przed lewą nogą.

 

Stopa nogi prawej ułożona jest w prawo i w skos. Dzięki takiemu ułożeniu stopy zawodnik/ćwiczący nie poleci do przodu. W tym samym momencie piłka przenoszona jest do tylu prawą ręką.

Przeniesienie piłki w przód jest w pewnym stopniu połączone z ostatnim krokiem, który jest wykonany lewą nogą. Tułów zwrócony jest przez momencik barkiem lewym do zawodnika/ćwiczącego, do którego podawana jest piłka.

 

Następuje rozpoczęcie skrętoskłonu w lewo. Piłka przeniesiona jest na wysokość głowy, zaś podanie będzie wówczas, gdy linia barków jest prostopadle do kierunku podania. Po podaniu ręka jest wskaźnikiem kierunku podania, zaś lewa noga zostaje z przodu.

 

4. Podania jednorącz górne:
– Wykorzystuje się je najczęściej przy chwycie górnym. Tułów lekko się skręca i jednocześnie piłkę przenosi się w tył za głowę. Podanie następuje przez powrotny skręt. Gdy piłka zaś minie głowę, jest wtedy wyrzut.

 

5. Podania oburącz sytuacyjne:
– Ten rodzaj podań wykorzystywany jest głównie w ataku pozycyjnym. Np. Podanie tyłem za plecami, podanie na wysokości biodra, w przód, w bok, przez wyprost łokcia i zgięcie grzbietu ręki.

 

6. Podania oburącz półgórne:
– Podanie to występuje najczęściej w chwili, gdy chcemy natychmiast oddać piłkę ćwiczącemu/partnerowi, po chwycie piłki oburącz. Przez wyprostowanie łokci, z dodatkiem pracy całej dłoni i palców, następuje wyrzut.


7. Podania oburącz górne:
– Piłka jest przeniesiona za głowę przy minimalnym skłonie tułowia do tyłu. Poprzez wyprostowanie skłonu następuje podanie, potem, w momencie wyrzutu należy jeszcze dopchnąć piłkę dłońmi i palcami. Nogi są w wykroku, ale następnie prostują się, a na koniec nogi przechodzą do wspięcia na palce.

 

Dobrze, abyś miał/a jak największy wachlarz możliwości, gdy stosujesz podania. Wówczas będziesz jeszcze bardziej wartościowym zawodnikiem!

 

Pozdrawiam,

Pestka 🙂

.

.

.

źródło: S. Paterka. „Piłka ręczna, cz.1”. AWF w Poznaniu. Poznań 1997; 

.

.

No Comments Yet

Leave a Reply

Your email address will not be published.